Και σ' όποιον αρέσει!

Δεν με νοιάζει. Το θέλω παρδαλό. Σ' όποιον αρέσει!!!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Επιτέλους Αναγνώριση!!!

Μετά και την απρόσμενη παρουσίαση μου από τον διεθνή ηλεκτρονικό τύπο δεν θα μπορούσα να κρυφτώ... Αγαπητοί φίλοι διαβάστε για μένα τον αγαπημένο σας μπλόγκερ εδώ.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς που σταθήκανε δίπλα μου αυτές τις δύσκολες στιγμές και να υποσχεθώ ότι δεν θα σταματήσω να σας απογοητεύω!!!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Ακόντιο τρύπησε το πόδι κριτή!

Παρ’ ολίγον τραγωδία την Κυριακή (24/9) κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος στίβου της Βραζιλίας, όταν ένα ακόντιο τρύπησε το πόδι κριτή που βρισκόταν στο πεδίο βολής...

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Sunset

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Πότε κάνατε SEX τελευταία φορά;;;

Έχω κουραστεί σε διάφορα σχόλια σε posts (όχι απαραίτητα δικά μου) να διαβάζω ανώνυμες κυρίως μαλακίες του τύπου... "οι μπλόγκερς είναι αγάμητοι", "αφήστε τις μαλακίες και βρείτε καμιά γκόμενα", "καθεστε και κωλοβαράτε αντί να ασχολείστε με κάτι πιο σοβαρό", κλπ.

Αποδείξτε λοιπόν το αντίθετο... Πότε κάνατε SEX/έρωτα τελευταία φορά;;;

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Αγαπητό Περιοδικό Μου!!!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Blogrolling και του παππούς τα βόδια!!!

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς παίδες αλλά εγώ είμαι πλήρως απογοητευμένος από το βλογκρόλλινγ.com

Πρώτον και κυριότερον... Όπως παρατηρήσατε κάτω από τα λινκς μου τις τελευταίες μέρες υπήρχαν κάτι αλαμπουρνέζικα... αυτό ήταν το blogrolling που στο δικό μου το account τουλάχιστον δεν υποστήριζε Ελληνικά. Τώρα δεν υπάρχουν αλαμπουρνέζικα γιατί τα έσβησα. :P

Δεύτερον και ακόμη πιο κυριότερον... Όταν έσπευσα στα support forum της ιστοσελίδας τους, έκπληκτος (ναι ναι) παρατήρησα ένα forum τίγκα στις διαφημίσεις που δεν ενέπνεε καμία υποψία σαπόρτ το οποίο βέβαια εξακρίβωσα και αφού ποστάρισα την απορία μου και την ταυτόχρονη έκκληση βοήθειας… για την οποία δεν έλαβα καμία απάντηση…

Άρα τι blogrolling μας λές ρε μπάρμπα… Βρε Ούιστ!!!

Καλημέρα σας

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Δεν Ξέρω Τι Να Γράψω!!!

Δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Είμαι καλά, πολύ καλά, σ' ευχαριστώ!!!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Μία...

Ημερομηνία...

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Δύο...

Αγάπες...

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Τρείς...

Τίτλοι Βιβλίων...

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Τέσσερις...

Ταινίες...

- I went on the record with you. You know what that means? Nobody can touch you now. I'm your man. Jesus Christ couldn't touch you, because I represent you.

- Why do you wear that stupid bunny suit? - Why are you wearing that stupid man suit?

- No more drifting, no more roaming I'm taking you home now Our home

- This great evil. Where's it come from? How'd it steal into the world? What seed, what root did it growfrom? Who's doing this? Who's killing us? Robbing us of life and light. Mocking us with the sight|of what we might have known. Does our ruin benefiit the Earth? Does it help the grass to grow or the sun to shine? Is this darkness in you, too? Have you passed through this night?

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Πέντε...

Τραγούδια...

Snow Patrol - Final Straw - Run

Blackfield - Blackfield - Pain

Johnny Cash - Hurt

Dead Can Dance - Toward The Within - Don't Fade Away

Tindersticks - Curtains - (Tonight) Are You Trying To Fall In Love Again ?

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Έξι...

Φωτογραφίες...

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Όχι και άστεγος...

Σκηνικό : Φροντιστηριακή Αίθουσα
Καιρός : Χιόνι, Κρύο, Παγωνιά
Πρωταγωνιστές: Καθηγητής – Μαθήτρια

Η αίθουσα έχει πλέον γεμίσει και η φασαρία των μαθητών που εννέα και μισή το βράδυ κάνουνε τον απολογισμό της ημέρας τους, μπορεί άνετα να εκνευρίσει και τον πιο ήρεμο άνθρωπο.
Ο καθηγητής μπαίνει στην τάξη. Τα πράγματα ηρεμούν και τα βιβλία ανοίγουν. Όλα δείχνουν ότι θα εξελιχθούν όμορφα και η ακαδημαϊκή βραδιά θα τελειώσει χωρίς πολλά παρατράγουδα. Κοιτάει αριστερά, δεξιά μετρώντας τους μαθητές προσπαθώντας να εντοπίσει τυχόν κοπανατζήδες. Όλοι εκεί. Ωραία λέει. Ξεκινάμε.
Ξάφνου κάτι του χτυπάει άσχημα. Μια εικόνα. Σηκώνει το βλέμμα του πάλι. Δεξιά, αριστερά. Την βλέπει. Δεσποινίδα ντυμένη σαν κρεμμύδι με τεράστιο σκούφο στο κεφάλι. Δεν δείχνει άρρωστη. Απλά χαμένη στις σκέψεις της.
- Βγάλε παιδί μου το μπουφάν σου και το σκουφάκι σου. Έξω έχει μείον δέκα και συ μου είσαι εδώ μέσα ντυμένη σαν κρεμμύδι; Θα βγεις έξω και θα πουντιάσεις μετά.
- Καμία απάντηση απλά ένα ξυνισμένο βλέμμα.
- Έλα βγάλτα και βάλτα εδώ στην κρεμάστρα. Πέραν του ότι δεν σου κάνει καλό είσαι και σαν τους homeless στην Αμερική.
Κακή ιδέα να την αποκαλέσει homeless. Δεν το έχει κάνει από κακία σκέφτεται. Αλλά η απάντηση έρχεται πριν καλά καλά τελείωσει τις σκέψεις του.
- Homeless να πείτε το πέος σας κύριε!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Την Έχω Μεγάλη ... Τη Μπάκα!

- Καλά ρε κοπέλα μου, μήπως πρέπει να αρχίσεις να τρως λίγο; Έχεις γίνει πετσί και κόκαλο, το ξέρεις;
- Ναι κύριε, το ξέρω. Αυτό το παντελόνι δεν μου κάθεται καθόλου καλά
- Μα δεν είπα τίποτα για το παντελόνι σου και πως σου κάθεται. Είπα ότι πρέπει να πάρεις κανένα κιλό. Ξεχνάς να φάς;
- (γέλιο) Ναι κύριε που και που…
Εγώ δεν το είχα ποτέ αυτό το πρόβλημα. Να ξεχνάω να φάω… Μια ζωή με θυμάμαι να τρώω και καλά και πολύ. Ακόμα και όταν δεν υπήρχε τίποτα να φάω κουνούσα γη και ουρανό να βρεθεί. Είτε το λέγανε απέξω (ωραιότατο φαγητό σας πληροφορώ) είτε το λέγανε περίπτερο πάντα ήταν αρκετό για να με ικανοποιήσει. Ούτε οι κατά καιρούς αφραγκίες με πτοούσαν. Πάντα έβρισκα. Λεφτά. Και φαί.
Θυμάμαι ένα φεγγάρι... [...] Ήταν τόσο όμορφο, ολοστρόγγυλο και φωτεινό που μου έχει μείνει αξέχαστο. Πέρα από τι πλάκα τώρα. Θυμάμαι ένα φεγγάρι ήμουν τόσο άφραγκος που έτρωγα τα δωράκια των άλλων από τα McDonald’s για να χορτάσω. Κέρδιζε ο Αντώνης πατάτες τις έτρωγα εγώ. Κοκακολίτσα η Έλενα… δροσιζόμουνα. Ένιωθα λίγο γύφτος αλλά τι να έκανα πεινούσα, και όταν πεινούσα έτρωγα. Αυτό ήταν και το κυριότερο πρόβλημα μου. Όταν πεινούσα έτρωγα. Και υπήρχαν φορές που πεινούσα κάθε ώρα. Λές και έπαιρνα χάπι. Ε και αφού πεινούσα έτρωγα.
- Εσείς κύριε πάλι απ’ότι βλέπω μια χαρά τα πάτε με το φαί.
Ε τι να έλεγα τώρα σ’ αυτό. Το χρήμα και ο έρωτας δεν κρύβονται. Όπως, θα προσθέσω τώρα εγώ, ούτε και η μπάκα κρύβεται. Προσοχή. Όχι ο Μπάκας (εκείνος ο διαιτητής που του κάνανε οι ΑΕΚτζήδες την μάπα μπλου μαρέν) αλλά η μπάκα.
Είναι γνωστές οι εκφράσεις περί μπάκας εξάλλου. ‘Ε ρε τι μπάκα είναι αυτή’, ‘Άσε ρε μαλάκα έφτιαξα πάλι μια μπάκα’ και φυσικά η άσχετη αλλά απολύτως σχετική ‘Πού το είδες ρε και το σφυρίζεις…θα μας τρελάνεις… Μπακατούρα ε Μπακατούραααααα’.
- Δεν έχω πολύ πλάκα; E; E;
Εσάς ρωτούσα αλλά δεν έχει σημασία. Δεν απαντήσατε έγκαιρα και είπα να συνεχίσω. Συνεχίζω λοιπόν.
Το να κάνεις δίαιτες και μαλακίες το θεωρώ χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Και όλα αυτά πρώτον γιατί τα ψαράκια τα φιλετάκια και τα συναφή κοστίζουν και δεύτερον γιατί όλη η επένδυση μέχρι το σημείο της διαιτικής (όχι διαιτητικής – μην μπερδευτούμε) απόφασης πάει σαφέστατα χαμένη. Τόσα λεφτά ξόδεψα για να την φτιάξω (την μπάκα) να πάνε χαμένα. E όχι βέβαια.
Βέβαια κάποια στιγμή άγγιξα τα 112 και ανησύχησα. Με το αυτοκίνητο πάω συχνά πυκνά 160-170 αλλά τα 112 κιλά πρώτη φορά τα είχα πιάσει. Τότε αναστατώθηκα πραγματικά. Και δεν έτρωγα πάρα πολύ. Έτρωγα απλά πολύ. Και έπεσα. Ξαναμπήκα ευτυχώς στη μπάντα των FM.
- Πόσα κιλά είσαι τώρα ρε συ;
- Soho δικέ μου Soho. Εσύ;
- Έρα Σπορ…
- Σα να πάχυνες μου φαίνεται έτσι; Πέρυσι ήσουνα δεν ήσουνα Σκάϊ.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και άλλες μπάντες και γι’ αυτό θα πρέπει να προσέχω λίγο. Δεν θα τρώω πάρα πολύ. Θα τρώω απλά πολύ.

Καλησπέρα σας!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Έπαθλο... Χειροβομβίδα!!!

Λοιπόν τα παιδιά είναι στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Έπαθλο μια χειροβομβίδα!!!

Άν γίνει κανα παγκόσμιο στην Αμερική σύντομα... βλέπω την Εθνική μας να αποκλείεται απο την παγκόσμια ομοσπονδία από το τουρνουά ως πιθανή Τρομοκράτης!!! Ειδικά μετά το κάζο που πάθανε οι ντρίμ τίμ!!!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Nike + Johnny Cash + Hurt

I hurt myself today,
to see if I still feel.
I focus on the pain,
the only thing that's real.
The needle tears a hole,
the old familiar sting.
Try to kill it all away,
but I remember everything.
What have I become?
My sweetest friend.
Everyone I know,
goes away in the end.
And you could have it all,
my empire of dirt.

I will let you down,
I will make you hurt.

I wear this crown of thorns,
upon my liar's chair.
Full of broken thoughts,
I cannot repair.
Beneath the stains of time,
the feelings disappear.
You are someone else.
I am still right here.

What have I become?
My sweetest friend.
Everyone I know,
goes away in the end.
And you could have it all,
my empire of dirt.

I will let you down.
I will make you hurt.

If I could start again,
a million miles away.
I would keep myself.
I would find a way.

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Χάθηκε Το Όνειρο

3 λεπτά πριν την λήξη του αγώνα και δεν βλέπω πως θα γυρίσει αυτό το παιχνίδι. Ίσως μπήκαμε με φουσκωμένα μυαλά, ίσως μας ματιάσανε όλοι αυτοί που τις ώρες των μεγάλων επιτυχιών (βλέπε νίκη επί της Αμερικής) θυμούντε να κάνουν δηλώσεις και να συμπαρασταθούν, ίσως και να κλέψουν λίγο λάμψη από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Ίσως τελικά και να μην έπρεπε να γίνουμε παγκόσμιοι πρωταθλητές φέτος για κάποιο λόγο που κανείς δεν ξέρει. Όλα τελειώνουν και αύριο ο καθένας θα λέει τα δικά του.

Συγχαρητήρια στην ομάδα μας αλλα... Κρίμα.

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Ο Μαμάκιας (Μέρος Πέμπτο)

Ο ήχος της σειρήνας είχε πλέον σταθεροποιηθεί. Δεν δυνάμωνε άλλο. Ούτε και χαμήλωνε. Άνοιξε τα μάτια του. Λευκό φως. Τα ξανάκλεισε. Τα άνοιξε πάλι. Λευκό φώς. Ταρακουνήθηκε. Δεν ένιωθε τίποτα.. Δεν ήταν μόνος. Κάποιος έσκυψε από πάνω του. Ταρακουνήθηκε. Ιου ιου ιου. Η σειρήνα συνέχισε να βουίζει στ’ αυτιά του. Έπιασε το αριστερό του χέρι και τον τρύπησε με μια βελόνα. Δεν την ένιωσε την είδε. Τραυματιοφορέας ΕΚΑΒ Π. Λαλάκης. Πρόλαβε να δει το καρτελάκι καρφιτσωμένο πάνω στον άνθρωπο που μόλις τον είχε τρυπήσει. Πανικοβλήθηκε. Άρχισε να ιδρώνει. Ήθελε να σηκωθεί. Δεν μπορούσε.
- Δύσπνοια, κορεσμός οξυγόνου 84, όγκος αναπνοής 7 λίτρα…. πέφτει..
Ο Φρίξος είδε τα φώτα να τρεμοπαίζουνε. Ξαφνικά σβήσανε.
Άκουσε την μητέρα του να φωνάζει.
- Φρίξο…
- Φρίξο…
- Φρίξο, όχι στα βαθιά παιδί μου θα πνιγείς…
Αργκχχχ έσφιξε τα δόντια… Γύρισε να την κοιτάξει. Δεν ήταν πουθενά. Σιγά, σιγά η εικόνα της παραλίας άρχισε να σβήνει. Οι ομπρέλες, η άμμος ακόμα και η ξανθιά με το ωραίο στήθος και το στριγκάκι, που του είχε γυαλίσει. Μόνο το νερό ήταν εκεί. Κόκκινο. [...]

- Εμπρός, απάντησε το τηλέφωνο ο Φρίξος σαφώς εκνευρισμένος.
- Αγοράκι μου που είσαι; Ακόμα να φτάσεις.
- Μα μητέρα σας είπα. Σε δύο ώρες το πολύ θα είμαι εκεί. Στο δρόμο είμαι. Πριν δεκαπέντε λεπτά μιλήσαμε. Δεν προχώρησα και πολύ.
- Καλά Φριξούλη μου. Απλά ανησυχώ. Δεν έπρεπε να σε αφήσω να πας μόνος σου Θάλασσα σήμερα. Τουλάχιστον όχι με το αυτοκίνητο.
- Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μητέρα. Θα σας πάρω εγώ μόλις φτάσω.

Έκλεισε το τηλέφωνο και δυνάμωσε το ράδιο. Έπαιζε παλιά κλασσικά rock τραγούδια. Δεν ήταν δυνατό να τον είχε καλέσει τρεις φορές μέσα σε μια ώρα. Και πάντα η ίδια ερώτηση.
- Αγοράκι μου που είσαι; Ακόμα να φτάσεις.
Λές και ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε μόνος του στη θάλασσα. Το ξανασκέφτηκε. Ήταν. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε μόνος του στη θάλασσα. Είχανε πάει μαζί με το λεωφορείο όμως τόσες φορές. Χάρηκε προς στιγμήν. Ένιωσε ελεύθερος. Όπως όταν έβγαινε βόλτα καμιά φορά με τον πατέρα του, σπάνια όμως. Αναρωτήθηκε αν το ταξίδι που είχε πει τότε ο κυρ Γρηγόρης ήταν όντως καλό για τον πατέρα του. Κάποια στιγμή θα μάθω σκέφτηκε.
Lynyrd Skynard και το Free Bird έπαιζε στο ραδιόφωνο. Ωραίο τραγούδι
Το τηλέφωνο ξαναχτύπησε. Το σήκωσε μες τα νεύρα.

- Εμπρός.
- Έλα ρε τι έπαθες; Νεύρα έχεις;
- Έλα ρε Τάκη. Τι κάνεις; Νόμιζα ότι είσαι η μάνα μου. Με έχει πάρει τρεις φορές μέσα σε μια ώρα. Πώς να μην έχω νεύρα;
- Καλά καλά. Άκου. Μόλις φτάσεις με το καλό πάρε κανα τηλεφωνάκι να βρεθούμε.
- Έγινε ρε Τάκη θα σε πάρω.

Χάρηκε. Είχε καιρό να τον δει. Σκέφτηκε να πάει από το σπίτι του. Να δει και την Χριστίνα. Θα τους πήγαινε και κουλουράκια.
Το τηλέφωνο χτυπούσε πάλι. Ήταν η μάνα του. Κοκκίνισε από τα νεύρα. Άρχισε να τρέμει. Του πέσε το κινητό στα πόδια. Έσκυψε να το πιάσει. Τεντώθηκε. Το πιασε. Χτυπούσε ακόμη. Πήγε να το απαντήσει. Ο μπροστινός του είχε βγάλει φλάς για να προσπεράσει. Τα έχασε. Έκανε μια απότομη κίνηση το τιμόνι αριστερά. Πάτησε φρένο. Δεν πρόλαβε. Έχασε τον έλεγχο. Το αυτοκίνητο του χτύπησε με δύναμη στην μπαριέρα. Αναποδογύρισε. Σύρθηκε μερικά μέτρα πιο κάτω. Κοντά στον κόμβο. Το ράδιο έπαιζε ακόμα...

“If I leave here tomorrow Would you still remember me? For I must be travelling on, now, 'Cause there's too many places I've got to see. But, if I stayed here with you, girl, Things just couldn't be the same. 'Cause I'm as free as a bird now…”
(Lynyrd Skynyrd – Free Bird)

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...